De Orval trappistenbrouwerij is opgericht in 1931, maar de brouwgeschiedenis in het klooster gaat terug tot de 17e eeuw. De brouwerij maakt 2 bieren, de Orval en de Petite Orval, waarvan de laatste voornamelijk voor intern gebruik is. De laatste jaren is de vraag naar het bier van Orval veel groter dan het aanbod. Aangezien de paters niet voornemens zijn de brouwerij uit te breiden kan het zijn dat Orval soms lastig te krijgen is. Het bier draagt het logo van de International Trappist Association, wat alleen erkende Trappistenkloosters mogen gebruiken.
De naam Orval
Op het etiket van het flesje staat een forel met een gouden ring in zijn bek. Dit etiket is een illustratie van de legende over de stichting van het klooster.
Gravin Mathilde van Toscane, weduwe van de hertog van Neder-Lotharingen, had per ongeluk haar trouwring in de bron van het dal laten vallen. Ze smeekte God om hulp en het duurde niet lang of er kwam een forel boven water met in zijn bek de kostbare ring. Mathilde riep toen uit “Dit is echt een gouden dal!” (Orval, “val d’or” betekent “gouden dal”) en ze besloot uit dankbaarheid op deze gezegende plaats een klooster te stichten.
Geschiedenis
De abdij van Orval vindt zijn oorsprong in 1132. In dat jaar kwam een groep van de Trois Fontaines monikken (inmiddels ook een van de trappist adbijen) naar deze locatie, waar zij het klooster hebben gesticht. Rond het jaar 1252 is de abdij volledig afgebrand en het zou bijna een eeuw duren voordat het gehele klooster weer werd hersteld. In de eeuwen die volgden is het Belgische klooster meerdere podium geweest van oorlogen en bezettingen. Zo is het klooster tijdens de dertigjarige oorlog in het begin van de 17e eeuw meerdere malen geplundert en uiteindelijk afgebrand door Franse soldaten. Nadat het klooster weer was opgebouwd, zijn de monikken bier gaan brouwen, maar dit was helaas snel voorbij nadat de Cisteriaanse orde het bevel had gegeven te stoppen met brouwen in 1785.
Een aantal jaren later in 1793, tijdens de Franse revolutie, is het gehele klooster voor een laatste keer in brand gestoken. Dit als wraak voor het feit dat de monikken van Orval onderdank en hulp hadden geboden aan de Australische troepen. Het heeft uiteindelijk 150 jaar moeten duren voordt het klooster weer in ere werd hersteld. Toen de monikken in 1926 begonnen het klooster te herbouwen kwamen ze er al snel achter dat ze de bouw een impuls konden geven door bier te gaan brouwen.
Met deze reden werd de Orval brouwerij geopend, waarbij de monnikken een aparte rechtsvorm hadden opgezetn (genaamd: société anonyme Brasserie d’Orval). De aandelen hiervan waren in het bezit van niet kloosterlingen, waardoor de monikken het klooster konden afbouwen. In de loop is het eigendom van het klooster grotendeels weer teruggekomen in handen van de monikken, aangezien het merendeel van de aandelen werden teruggeschonken aan de abdij.
Echter bleef het hier niet bij. De “buitenstaanders” hielpen (naast het kopen van aandelen) ook met de productie van het bier. Deze verschillende brouwmeesters zetten allemaal hun eigen stemple op het bier, waardoor langzaam het Orval bier zijn typerende karakter kreeg.
Groene Orval
Alhoewel er twee soorten Orval worden gebrouwen, wordt er maar 1 soort verkocht. Naast deze variant bestaat ook Orval Vert (groen), welke ook de Petit Orval wordt genoemd. Dit is een minder sterke, met water aangelengde versie van het bier wat wij zo goed kennen. Deze groene variant bevat minder alcohol (4,2%) en wordt in de abdij gedronken door de monikken. Mocht je hem graag zelf willen proeven, is deze ook in het abdijcafe te drinken direct van het vat!
Beschikbaarheid
Net zoals bij verschillende andere trappisten is Orval op niet altijd even eenvoudig verkrijgbaar. Het klosster heeft hun capaciteit wel uitgebreid. Tot eind jaren negentif werd er jaarlijks nog 38.000 hecto liter bier gebrouwen. Inmiddels is deze capaciteit uitgebreid tot 65.000 hectoliter! Al is het aanbod wel bijna verdubbeld, helaas is de vraag naar dit bier sinds de jaren negentig meer dan verdubbeld, waardoor het bier nog steeds erg lastig te krijgen is. Gelukkige probeert de brouwerij de distributie van het bier zo eerlijk als mogelijk te verdelen over de markt, zodat in Belgie een redelijk grote kans bestaat dat het bier altijd beschikbaar is.